آیه کتابتآیه کتابت به آیه ۳۳ سوره نور اطلاق می شود. ۱ - کیفیت استدلال به آیه کتابت۱.۱ - مشروعیت عقد مکاتبه با عبداز آیه «... وَ الَّذِینَ یبْتَغُونَ الْکتابَ مِمَّا مَلَکتْ أَیمانُکمْ فَکاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فِیهِمْ خَیراً وَ آتُوهُمْ مِنْ مالِ اللَّهِ الَّذِی آتاکمْ ...» در باب مکاتبه، مشروعیت مکاتبه و استحباب آن در صورت امین و کاسب بودن برده به ویژه اگر درخواست نماید، استفاده مى‌شود. ۱.۲ - مراد از «خَیر»، در آیه کتابتدر این که مراد از «خَیر»، امور دنیایی مانند اکتساب است یا امور آخرتی مانند امانت یا هر دو، اختلاف است. ۱.۳ - مراد از «مالِ اللهِ»، در آیه کتابتدر این که مراد از «مالِ اللهِ»- که دادن آن به برده سفارش شده است- زکات است یا مطلق مال، اختلاف است. ۱.۴ - مدلول امر «آتُوهُمْ»، در آیه کتابتاین اختلاف در مدلول امر «آتُوهُمْ» که وجوب است یا استحباب نیز وجود دارد. [۲]
کنز العرفان ج۲، ص۱۲۹-۱۳.
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت، ج۱، ص۲۰۱. |